Na dzień dobry - Jego słowa mnie rozpuszczają - czuję się jak lukrowy cukierek w Jego ustach... mmm... 

Każdy mail od Pana sprawia, że otwiera się moje serce, zalewając falą błogości i szczęścia. Czuję, jak wstępuje we mnie nowe życie, nowe chęci i radość. Nowa siła.

Po długich tygodniach, miesiącach, co raz bardziej nabieram pewności suki. I dumy, jaką dene jest jej posiadać. Nadal kroczę po chwiejnej linie codziennych balastów, które każdego dnia przeciągają mnie raz na jedną, raz na drugą stronę. Jednak z każdym kolejnym spotkaniem, i nieodłączną rozłaką czuję sie pewniej. Jestem silniejsza. Od ostatniego spotkania - choć bylo ono najkrutszym ze wszystkich - stąpam jeszcze pewniej. Teraz z perspektywy czasu mogę powiedzieć, że od chwili kiedy wkroczyłam w swiat oddania i pokory, nabieram pędu bycia szczęsliwą całą sobą, w każdej dziedzinie życia coraz pełniej, pomimo szarości życia codziennego.


Jestem dumna z siebie, z tego że potrafię co raz śmielej otwierać swoje serce i pokazywać słabości jak i radości, nie bojąc się że utrace coś cennego (...)
Dumna z mojego Pana. Tego, że mogę być częścią Jego życia. Tego, że się na nim nie zawiodłam, że jest odpowiedzialnym i niezłomnym człowiekiem nie tylko w stosunku do swojej suki ale i przede wszystkim własnego prywatnego życia. Cieszę się z Jego sukcesów jeszcze bardziej niż z własnych. Podziwiam.
Zaczynam godzić życie codzienne i wplatać w nie dumę jaka płynie z bycia suką Pana. Pojęłam coś nowego.
Kolejny krok na przód, przed siebie.

Jeszcze kilka miesięcy temu powinnam sie wstydzić mojej frustracji pomieszanej ze smutkiem, gniewu połączonego z bezsilnością ...kiedy Pan przez dłuższy czas milczał. Wypleniam coraz skuteczniej to ziarno niepewności, aż w końcu kiedyś zupełnie zniknie.
I teraz z perspektywy czasu, mając odwagę sie przyznać, czuję się ...nieporadna, małowiedząca jeszcze i zupełnie zdana na łaske Pana. Tylko On wie, jak najlepiej prowadzić swoją suke, jak sprawić by uwierzyła w siebie, w jej powołanie bycia oddaną, tak by jej życie było godne.
Zawiąż mi oczy Panie, i prowadż. Jestem gotowa. 

Trzeba dojrzeć samemu, własnym rytmem, do delektowania się najbardziej wytrawnym winem aby móc poczuć chwilę, docenić jej kruchość i ulotność. Trzeba czasami sie zatrzymać... spojrzeć w głąb swojej duszy, dostrzec to czego na co dzień się boimy. Spojrzeć prawdzie głęboko w oczy, nabrać powietrza i BYĆ - nie bywać.

Spojrzałam.
Zobaczyłam.
Doceniam.

Byliśmy tam...

 ...Gdzie droga przed nami zdawała się nie mieć końca.

Pamiętam. I tęsknie. Bardzo tęsknie... za Nami, za wyrwanymi życiu chwilami.

Dla Pana

Rozkochana, szczęsliwa do granic sunia.
Twoja sunia :* W Twoich dłoniach taka malutka, zawsze potulna, niewinna... grzeczna ... ;)

Uwielbiam Cie ponad wszystko! Wiesz?

Twoja Kochana Sunia

zagubiona, jedna myśl...

Marzenia niosą nas,
uskrzydlając, wzbogacając nas od wewnątrz ...dodając sił.
Ich brak, lub co gorsza odebranie - odcina w nas chęć -
do samorealizacji.
Do patrzenia w przyszłość z podniesioną, dumną głową.

Mówią, że nadzieja matką głupców - i niech tak pozostanie.
No i co, że głupców? Przynajmniej szczęśliwych...

Ze skrajnosci w skrajnosć.

Kurwa.

Kim jesteśmy?